Onze vakantie zit er weer op. We trokken erop uit binnen onze landsgrenzen, zoals we al een paar jaar doen. Twee jaar geleden bezochten we noord-oost Friesland (focus: middeleeuwse kerkjes), vorig jaar zuid-oost Drenthe (hunebedden) en dit jaar deden we midden-Gelderland (sprengen, beken, watermolens).
Nu zijn we weer thuis en dat betekent ‘back to business’. Voor mij houdt dat in dat er helaas weer gepoetst moet worden.
De meeste mensen die gladde vloeren in huis hebben, zullen wel een vloerwisser hebben. Ik heb er een met een aantal microvezel overtrekken. Die gebruik ik altijd om te dweilen. Nooit om te stoffen. Daar gebruik ik mijn stofzuiger voor.
Maar het zou kunnen zijn dat de stofzuiger niet al het stof opzuigt. En soms kan ik om de een of andere reden de stofzuiger niet gebruiken. (Te veel lawaai voor iemand die in de huiskamer geconcentreerd zit te werken.) Dan zou een gehaakte hoes om te stoffen handig kunnen zijn.
Op Ravelry kwam ik het patroon tegen van een vloerwisserovertrek ontworpen door Linda Permann.
In de V.S. gebruiken veel mensen weggooistofdoekjes voor een vloerwisser. Handig en hygiënisch, maar veel mensen klagen over de prijs van de refills, of vinden het niet prettig dat ze door het weggooien van die doekjes de afvalberg vergroten.
Zo ook Linda Permann. Zij besloot een overtrek te haken en was verbaasd over het stofresultaat: beter dan met die weggooidoekjes!
Nadeel is natuurlijk dat zo’n gehaakte hoes vies wordt. Linda klopt het stof er boven de vuilnisbak af en als de hoes te vies is wast ze ’m in de wasmachine. In de V.S. gebruiken de meeste mensen een wasdroger en dan is het wassen van stofdoeken tegelijk met ander wasgoed geen probleem: de wasdroger verwijdert het stof dat eventueel na het wassen op het wasgoed is achtergebleven.
Persoonlijk zou ik zo’n hoes wassen tegelijk met dweilen, bad- en wc-matjes, douchegordijn etc. Ik heb dan wel meerdere gehaakte hoezen nodig, want dat soort was doe ik niet elke dag.
Zo’n 436 mensen hebben volgens Ravelry Linda’s idee opgevolgd.
Aan het patroon hebben de meeste mensen niet veel, want de hoes moet wel goed passen en als jouw wisser een andere vorm heeft, of je haakt met ander garen of je haakt strakker of losser dan Linda, dan past de hoes niet.
Hoe Linda te werk ging kun je zien in deze Craftzine.
Dus zelf aan de slag.
Gebruik acrylgaren, dat wordt door het vegen statisch, waardoor het stof en (huisdier)haren goed worden opgenomen. Ik gebruikte Saskia 100% acryl van Wibra, grasgroen en hemelsblauw en haaknaald 4mm.
Haak een ketting van lossen die enigszins uitgerekt de lengte heeft van de wisser. (Ik haakte 42 lossen.)
Toer 1: stokjes. Keer.
Toer 2: *4 lossen, haak in de voorste lus van de volgende steek een vaste of een halve vaste*, wat je het makkelijkst vindt. Herhaal wat tussen de sterretjes staat tot het eind van de toer.
Herhaal toer 1 en toer 2 tot de gewenste lengte.
Je kunt elke keer als je stokjes gaat haken van kleur veranderen. Je haakt steeds twee toeren in dezelfde kleur. De stokjes haak je ook in de voorste lus. Haak niet teveel toeren, de hoes moet strak om de wisser zitten.
Mijn wisser heeft een trapeziumvorm, dus het haken van de hoes was iets lastiger, omdat ik steken moest meerderen.
Heeft je hoes de gewenste lengte, dan ga je rondom drie of vier toeren van vasten haken, waarbij je in de hoeken steken mindert, eerst drie, dan twee, dan een, of zoveel als nodig is. Pas de hoes regelmatig om de wisser.
Hecht de losse draden af en klaar is je vloerwisserhoes!
Linda Permann suggereert dat je de gladde achterkant van de hoes zou kunnen gebruiken om te dweilen. Uit commentaren blijkt echter dat dat niet goed werkt omdat acryl geen vocht opneemt. Ik denk dat een katoenen gehaakte hoes beter is om te dweilen. Maar ik heb microvezel hoezen, dus dat ga ik niet uitproberen.
Als je begint met stoffen is het aan te bevelen om de hoes statisch te maken door eerst over een kunststof oppervlak te wrijven.
Citaten van Ravelry:
“My aunt loves the first one I made so much, that she asked for more! She said it works better than the store-bought refills!”
Kid: “It’s such a shame to put something so beautiful on something so dirty.”
English reading visitors are adviced to read Linda’s project notes, or take a look at this Craftzine.
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
Geen opmerkingen:
Een reactie posten